Opnieuw beleggen in de banksector?

Grootste crisis sinds 1929. Het begon allemaal in het Verenigd Koninkrijk. Een onvoorzichtige kredietpolitiek en een ineenstuikende vastgoedmarkt brachten Northern Rock aan de rand van de afgrond. In Amerika ging Lehmanbrothers voor de bijl, één van de meest gereputeerde huizen. Vervolgens ging het allemaal snel. Wat voor veel Belgische beleggers slechts een verre droom leek, werd pijlsnel een echte nachtmerrie toen zowel Dexia, Fortis als KBC verregaande kapitaal­injecties moesten krijgen om niet ten onder te gaan.

Branchevervaging ten einde. Om een zo ruim mogelijk publiek aan te spreken, brachten de meeste banken ook in stijgende mate verzekeringsproducten op de markt. Tegelijkertijd gingen verzekeringsmaatschappijen steeds meer de beleggingstoer op. In beide gevallen was de redenering vrij eenvoudig: een supple­mentaire cashflow die simpelweg langs het bestaande kantorennet om gegenereerd kon worden. Vandaag stellen steeds meer partijen deze strategie in vraag. Het principe ‘schoenmaker blijf bij je leest’ wordt steeds meer ge­­huldigd. Op zich is dat een goede zaak…

Prestaties. De koersontwikkeling van de financiële instellingen was tot voor kort dramatisch. De markten maakten zich voornamelijk zorgen over toe­­nemende kredietrisico’s bij de banken. Ook werd de roep om het kapitaal te versterken steeds luider. Ook de verzekeraars gingen door zwaar weer. Hun effecten­portefeuille kwam door de aanhoudende koersdalingen onder druk te staan, waardoor ook het eigen vermogen belast werd. Door de recente herop­leving is er inmiddels - voor de verzekeraars althans - meer zuurstof gecreëerd.

Opletten voor de (langetermijn)rente en nieuwe aandelen. Een determinerende factor voor de ontwikkeling van de bank- en verzekeringsaandelen blijft de langetermijnrente. Zolang deze constant blijft, zullen de aandelen uit de financiële sector zich gesteund voelen. Nu is de kans dat de langetermijnrente nog eventjes stabiel blijft, zeker realistisch. Op termijn echter, valt het niet uit te sluiten dat deze de hoogte ingaat, waardoor de obligaties uit de eigen obligatie­portefeuille minwaarden zullen optekenen. Dit heeft repercussies op de evolutie van de winst per aandeel, die hierdoor negatief beïnvloed wordt. Daarnaast is er nog een tweede determinerende factor die de koers van de financiële instellingen negatief kan beïnvloeden. Zo kunnen de banken en de verzekeraars weleens in de verleiding komen om nieuwe aandelen uit te geven. Hierdoor kan er een winstverwatering ontstaan, hetgeen uiteraard geen goede zaak is voor de bestaande aandeelhouders. De winst (als die er al is en als die al uitgekeerd wordt) moet in het voornoemde geval verdeeld worden over meer aandelen.

Beleggingsscala. Aandelen uit de financiële sector zijn op dit moment spotgoedkoop geprijsd. De toekomstige koers-winstverhoudingen liggen in veel gevallen niet veel hoger dan zes of zeven keer de geschatte winst. Alle aandelen uit de financiële sector over dezelfde (beleggers)kam scheren, zou niet verstandig zijn. De voorkeur gaat in deze uit naar de aandelen van de verzekeraars. Het is duidelijk dat hun bedrijfsmodel minder onder druk staat. Algemeen wordt er bovendien aangenomen dat ze een meer dan gemiddeld opwaarts potentieel vertonen bij een heropleving van de financiële markten. Wie beschikt over een portefeuille van individuele aandelen, kan deze stofferen met één of meerdere waarden die we kort de revue laten passeren. Het betreft Axa en Allianz.

Axa is (door de diverse overnames) uitgegroeid tot één van de belangrijkste spelers op wereldgebied. Niet alleen in Frankrijk, maar in heel Europa behoort de groep tot de absolute top. Door de internationale vertakking moet Axa in staat zijn om kosten en strategie op elkaar af te stemmen. Allianz is het typevoorbeeld van de ‘back to the roots’-strategie. De groep deed een tijdje terug Dresdner bank van de hand, om zich opnieuw meer toe te leggen op het metier van ver­zekeraar. Allianz kan terugvallen op een gezonde balansstructuur. Bovendien beheert ze meer dan 1.000 miljard aan vermogen.

Voor wie iets minder avontuurlijk aangelegd is, bestaat altijd de mogelijk­heid tot het kopen van een sectorfonds. De meeste banken hebben dergelijke fondsen. Een alternatief wordt gevormd door de talloze trackers in de financiële sector die recentelijk het levenslicht zagen (bv. EasyEFT Euro Bank, SPDR MSCI Europe Financials, enz.). Een ideale manier om op een goedkope en efficiënte manier een graantje mee te pikken van het herstel dat deze sector in de loop van de komende weken te beurt zal vallen.