Wat als COVID-19 een beroepsziekte is/wordt?
Wanneer is iets een beroepsziekte?
Erkenning door Fedris. Samen met de arbeidsongevallen vormen de beroepsziekten een bijzonder stelsel in de sociale zekerheid voor werknemers, maar het verschil is dat er hier geen sprake moet zijn van een plotse gebeurtenis. Ook een slepend letsel kan dus in aanmerking komen. Er moet echter wel een oorzakelijk verband zijn met het uitgeoefende werk. Dat wordt beoordeeld door Fedris (Federaal agentschap voor beroepsrisico’s).
Erkende lijst en open lijst. Beroepsziekten komen veel meer voor dan u op het eerste gezicht zou vermoeden. Het gaat nl. niet alleen om ziekten die voorkomen op de lijst van wettelijk erkende beroepsziekten (zoals stoflong bij mijnwerkers, metselaarsdermatose, enz.). Elke ziekte waarvan de werknemer kan bewijzen dat ze ‘rechtstreeks en uitsluitend het gevolg is van zijn beroep’ komt in aanmerking (= openlijstensysteem).
Is COVID-19 een beroepsziekte?
Reeds erkend in de zorgsector... Voor het verplegend personeel wordt COVID-19 al erkend als een beroepsziekte (op de erkende lijst onder code 1.404.03). Hetzelfde kan (onder bepaalde voorwaarden) ook voor bv. logistiek en schoonmaakpersoneel van o.a. spoeddiensten en afdelingen longziekten gelden. Ook personeel van triagecentra en woonzorgcentra komt in aanmerking.
... en wat daarbuiten? Wie niet in de zorgsector werkt maar meent blootgesteld (geweest) te zijn aan het risico van COVID-19, kan eventueel vragen om erkend te worden via het openlijstensysteem. In dat geval moet men echter het oorzakelijk verband met het beroep aantonen en dat is natuurlijk geen eenvoudig bewijs. Eind april 2020 hebben de werknemersvakbonden, zo las u misschien ook in de media, erop aangedrongen om COVID-19 ook voor wie niet in de zorg werkt op de (‘automatische’) lijst te zetten.
Wat is het belang voor de patiënt?
Tijdelijke uitkering is 30% hoger. Voor de patiënt kan een erkenning als beroepsziekte financiële voordelen bieden. Na afloop van de periode van gewaarborgd loon bedragen de uitkeringen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid nl. 90% van het brutoloon i.p.v. 60% bij een ‘gewone’ ziekte.
Betere vergoeding medische kosten. De terugbetaling van medische kosten is in het stelsel van de beroepsziekten aan minder beperkingen onderhevig dan in dat van ziekte ‘naar gemeen recht’.
Hogere invaliditeitsuitkeringen. Het belangrijkste voordeel situeert zich wellicht echter op het vlak van eventuele (gedeeltelijke) invaliditeit. De (schade)vergoedingen die in een dergelijk geval opgeëist kunnen worden, zijn nl. meestal hoger dan die bij ziekte ‘naar gemeen recht’.
Tip 1. Iedere betrokkene kan een dossier indienen: de patiënt zelf, de huisarts of behandelend specialist, de adviseur van het ziekenfonds, de arbeidsarts, enz. Het lijvige aanvraagformulier kan men terugvinden op http://www.fedris.be .
Tip 2. Is het duidelijk dat het om een aandoening gaat die op de lijst staat, dan is het haalbaar om zelf de patiënt te begeleiden bij zijn aanvraag. In het andere geval kan de patiënt zich wenden tot de arbeidsarts voor het medische aspect en zijn vakbond of advocaat voor het juridische aspect.