Een switch naar waardeaandelen?

Spectaculair herstel. Toen in maart van dit jaar de coronapandemie ook de Westerse wereld bereikte, maakten de beurzen een spectaculaire duik. Zowel het producentenvertrouwen als het consumentenvertrouwen kreeg zware klappen. Negen maanden later lijkt een van de ergste naoorlogse beurscrisissen zo goed als overal van de tabellen geveegd. Niet alleen het herstel, maar ook de snelheid waarmee dat herstel zich doorzette, is opmerkelijk. Ten tijde van de financiële crisis van 2008 duurde het meer dan vijf jaar vooraleer de Amerikaanse sterindex, de Dow Jones, zich wist te herstellen en opnieuw zijn precrisisniveau bereikte. Bij het uiteenspatten van de dotcom-zeepbel in het jaar 2000, duurde het zelfs bijna zeven jaar alvorens de Dow Jones opnieuw hogere regionen opzocht. Tijdens de coronacrisis wachtte de Dow Jones niet eens driehonderd dagen om een nieuw record neer te zetten. De Nasdaq zette ook een van de strafste prestaties neer uit de recente beursgeschiedenis. Deze index zit wel vol met aandelen van de ‘thuisblijf’-economie, zoals Netflix en Amazon.

Breed gedragen. Dat nu ook de rest van de beurzen resoluut hoger klimt, is te wijten aan drie factoren. Vooreerst zijn de verkiezingen in de Verenigde Staten al bij al rustig verlopen. Van de gevreesde onlusten viel zo goed als niets te merken. Donald Trump heeft zich ondertussen – zij het schoorvoetend – bij de overwinning van Joe Biden neergelegd. De uitkomst van de verkiezingen stelt de beleggers ook min of meer gerust. De meeste extreme kanten van het beleid van Biden zullen als het ware weggefilterd worden door de Republikeinse meerderheid in de Senaat. Daarnaast hebben verschillende farmabedrijven aangegeven dat ze efficiënte vaccins ontwikkeld hebben. Pfizer, AstraZeneca en Modena zorgden er op die manier voor dat veel beleggers menen dat de situatie nu in snel tempo opnieuw kan evolueren naar een normalisering. Hoewel hun rol op dit ogenblik wat ondergesneeuwd lijkt in de berichtgeving in de media, is de ‘onzichtbare hand’ van de centrale banken tot slot van goudwaarde voor de beurzen. Het feit dat ze nog jaren een erg accomoderend beleid zullen voeren, zal de beurzen verder stutten.

Sectorrotatie. Dat na de Nasdaq nu ook een meer traditionele index zoals de Dow Jones het goed doet, heeft te maken met de samenstelling van die index. Hoewel de compositie van de oudste index ter wereld in de loop van de jaren regelmatig gewijzigd werd, omvat hij toch nog altijd heel wat waarden uit industriële sectoren, die kunnen profiteren van de normalisering van de economische situatie en die dus gevoelig zijn voor de economische conjunctuur. De beleggers vinden dat de conjunctuurgevoelige aandelen de voorbije maanden te hard zijn afgestraft, zeker nu het tij opnieuw aan het keren is. Dit soort aandelen noteert momenteel relatief goedkoop, zeker in vergelijking met de duurder geprijsde technologieaandelen, en dus worden de aandelen uit de ‘oude economie’ nu snel opgepikt.

Selectiviteit. Momenteel stijgen alle aandelen uit de oude economie, ook de aandelen van ondernemingen die het al lastig hadden vóór de uitbraak van de coronacrisis. Nemen we bij wijze van voorbeeld de aandelen van de luchtvaartmaatschappijen of van de vliegtuigbouwers. Deze waarden maken nu een ongelooflijke comeback op de beurs. De situatie van dit soort bedrijven blijft momenteel echter even slecht als voorheen. Bovendien kunt u zich de vraag stellen of we na de coronacrisis nog evenveel zullen vliegen. Sommige landen gaan er alles aan doen om bijvoorbeeld korteafstandsvluchten te beperken. Daarnaast raken ook meer en meer mensen overtuigd van het feit dat ze hun ecologische voetafdruk moeten beperken waardoor ze misschien af en toe of zelfs regelmatig voor andere vervoersmiddelen zullen opteren. Tot slot maken technologieën zoals videoconferencing, zakenreizen minder noodzakelijk. Of er voor dit soort waarden ook op lange termijn wel een goede toekomst is weggelegd, blijft dus zeer de vraag.

Waardeaandelen. Wellicht is het beter om in de huidige omstandigheden te opteren voor de zogenaamde waardeaandelen. Dat zijn aandelen van ondernemingen met een stabiele omzet en cashflows. Ze hebben een sterke concurrentiepositie die zo goed als onaantastbaar is en ze beschikken over een formidabele portefeuille aan merken en producten. Typische voorbeelden zijn Nestlé en Johnson & Johnson. Op lange termijn zijn dit soort aandelen zeker en vast schokbestendig. Bovendien zijn ze momenteel nog altijd achtergebleven...

Technologieaandelen? Momenteel zitten de aandelen uit de technologiesector op het strafbankje. De beleggers vinden dat hun waarderingen te fors zijn opgelopen en drukken derhalve op de verkoopknop. Het zou onzes inziens echter niet verstandig zijn om het kind met het badwater weg te gooien. De technologieaandelen zijn inderdaad sterk gestegen en maken momenteel het voorwerp uit van winstnemingen. Anderzijds is hun aanwezigheid niet weg te denken uit het economisch weefsel. We zouden deze waarden dus zeker in de portefeuille houden.