Ongelijk van FMO-expert, dus nieuwe vragen aan rechter?

Aanstelling expert in FMO-procedure

De Wet Medische Ongevallen stelt dat het FMO een deskundige kan aanstellen. Als het om zgn. ernstige schade gaat (cfr. de vier criteria uit de wet), is het FMO zelfs verplicht een tegensprekelijk deskundigenonderzoek te bevelen. Het FMO kiest dan echter zelf welke deskundige(n) het aanstelt; de partijen hebben geen inspraak in de keuze of de opdracht. Ze kunnen eventueel wel de wraking vragen, maar dit moet uiterlijk tegen de eerste expertisezitting ingeroepen worden. Als een partij ongelijk krijgt van het FMO, mag het dan ook niet verbazen dat die naar de rechtbank trekt om de objectiviteit van de door het Fonds zelf aangestelde deskundige in twijfel te trekken en dus om een nieuwe deskundige te vragen.

Wat is er gebeurd?

Een patiënt werd door zijn huisarts naar het ziekenhuis gestuurd wegens een recidief obstructief abdominaal syndroom. De chirurg plande pas twee dagen later een semi-urgente ingreep. De patiënt overleed echter nog vóór de aanvang van de ingreep. Het FMO stelde de arts en het ziekenhuis hiervoor aansprakelijk. Volgens het FMO hadden zowel de chirurg als het verpleegpersoneel de klachten van de patiënt niet adequaat opgevolgd. Beide betwistten dit advies, alsook de bewijswaarde van het FMO-expertenverslag. Voor de rechtbank werd een nieuw tegensprekelijk deskundigenonderzoek gevraagd.

Wat heeft de rechter gezegd?

De rechtbank stelde dat zij niet ‘op algemene wijze’ kan oordelen dat de FMO-experten niet de nodige onpartijdigheid zouden bezitten. Ook omgekeerd kan niet automatisch gesteld worden dat FMO-expertises steeds de ‘waarde’ van een gerechtelijk deskundigenonderzoek hebben. Volgens de rechtbank moet de bewijswaarde van een FMO-expertise steeds in het concrete geval beoordeeld worden en is het FMO-verslag in elk geval nooit bindend. De rechter kan dus vrij de bewijswaarde ervan beoordelen en de partijen kunnen de rechter ook elk ander bewijsstuk voorleggen (bv. een eenzijdig advies van een eigen raadgevend arts). Wat het deskundigenverslag in casu betrof, waren alle voorwaarden vervuld, aldus de rechter, om het verslag dezelfde bewijswaarde als een gerechtelijke expertise toe te kennen (rb. Brussel, 18.01.2018) .

Wat moet u ervan onthouden?

Nieuwe expert vragen niet altijd mogelijk. Ook al heeft u de indruk dat het FMO eigenlijk rechter en partij is (doordat het zelf de deskundige mag aanstellen), toch volstaat dit niet als argument om een nieuwe deskundige te kunnen laten aanstellen door de rechtbank. Vermits een gerechtelijk deskundigenonderzoek ook niet meer is dan een zgn. subsidiaire onderzoeksmaatregel, zal de rechter er in principe alleen toe besluiten, wanneer aan de al uitgevoerde expertise niet dezelfde bewijswaarde gehecht kan worden.

Onvolkomenheden 1ste expertise aantonen. Daar komt het inderdaad op aan: u moet aantonen dat de FMO-expertise niet voldeed aan alle noodzakelijke vereisten. Volgens de rechtspraak kan het bv. gaan om een expertise die onvolledig of onbetrouwbaar was; of het zou kunnen dat er nieuwe elementen opgedoken zijn of bepaalde punten niet ‘tegensprekelijk’ behandeld werden. De bewijslast hiervan is echter niet eenvoudig...