Het voorstel van de verzekering is te laag...

Even situeren. Heeft een arbeidsongeval blijvende letsels tot gevolg, dan moet de verzekeraar een vergoeding betalen. Het bedrag hangt af van het percentage blijvende arbeidsongeschiktheid. Normaliter doet de raadsgeneesheer hierover uitspraak, hetgeen in een beslissing (0%) of een regelingsvoorstel (1-100%) wordt meegedeeld.

De eerste stap: tegenverslag

Na ontvangst van het regelingsvoorstel doet het slachtoffer er goed aan zijn eigen arts (en/of de raadsgeneesheer van zijn vakbond) te raadplegen. Het regelingsvoorstel moet trouwens om geldig te zijn toch door een arts van het slachtoffer mede ondertekend worden. Gaat deze arts akkoord, dan wordt het voorstel teruggestuurd. In het andere geval vraagt men het best om een ‘tegenverslag’ op te maken waarin het eigen standpunt uiteengezet wordt én gedocumenteerd wordt (met bv. verslagen van de specialist, radiografieën, enz.).

Minnelijke medische expertise

De minnelijke medische expertise is de meest eenvoudige manier om het regelingsvoorstel aan te vechten. Het slachtoffer maakt het tegenverslag over aan de verzekeraar en vraagt om een zgn. tegensprekelijk onderzoek te organiseren (= de twee partijen zijn samen aanwezig). Na afloop van dit onderzoek wordt de knoop direct doorgehakt: de verzekeraar blijft bij zijn voorstel of is bereid de invaliditeitsgraad te verhogen. Deze procedure gaat dus erg snel en is niet duur: behalve het ereloon van zijn eigen arts (voor het verslag en de begeleiding pakweg € 250) betaalt het slachtoffer niets (expertisekosten, extra onderzoeken, enz. zijn voor de verzekeraar). Tip. Bij eerder beperkte restletsels (minder dan 20% bv.) heeft het zeker zin om deze procedure te overwegen.

Naar de arbeidsrechtbank

Als de minnelijke expertise niets heeft uitgehaald of de verzekeraar wilde er geen organiseren (bv. bij zware restletsels), kan het slachtoffer zich wenden tot de arbeidsrechtbank. Die stelt dan een onafhankelijk geneesheer (wetsdokter) aan om advies te geven. Het spreekt echter voor zich zelf dat procederen niet voor iedereen is weggelegd, niet alleen omwille van de kosten (het slachtoffer moet zelf zijn advocaat betalen, de andere kosten zijn gelukkig ten laste van de verzekeraar, tenzij men al te roekeloos een vordering zou instellen), maar ook omwille van het feit dat het soms lang wachten kan zijn op een (definitieve) uitspraak.

Nieuw: bemiddeling van het FAO

Sinds 1 september jl. bestaat er een derde optie (KB van 05.03.2006, Staatsblad van 28.03.2006): een bemiddelingsprocedure door het Fonds voor Arbeidsongevallen (FAO). Op vraag van het slachtoffer (of de verzekeraar) kan er een arts, aangeduid door het Fonds, als bemiddelaar optreden. De bemiddeling zelf is kosteloos (de eigen arts moet men wel zelf betalen) en moet schriftelijk aangevraagd worden (FAO, Troonstraat 100, 1050 Brussel). De procedure staat echter alleen open voor zover de geëiste invaliditeit ten minste 25% bedraagt. Het gaat hier om een soort veredelde minnelijke expertise o.l.v. een ‘derde’ dokter. Let op! De uitslag van de bemiddeling is niet bindend. Ook hier blijft de stap naar de rechtbank dus open, hoewel de partij die na bemiddeling de zaak verder betwist sterk in zijn schoenen zal moeten staan.