Is het nog fiscaal interessant om cliënteel te verhuren?

Cliënteel verkopen of inbrengen

Wat? Stopt u als vrije beroeper met werken in een eenmanszaak en brengt u uw praktijk onder in een vennootschap, dan draagt u normaal gezien de meeste goederen die u voor uw praktijk gebruikt, over aan uw vennootschap, via een verkoop of via een inbreng als kapitaal (zgn. inbreng in natura).

Stopzettingsmeerwaarde. Het verschil tussen de boekwaarde van die overgedragen goederen en wat de vennootschap ervoor in ruil geeft (de prijs bij een verkoop of de waarde van de aandelen bij een inbreng), is dan een zgn. stopzettingsmeerwaarde. Draagt u cliënteel over aan uw vennootschap, dan is die stopzettingsmeerwaarde in principe belastbaar tegen 33% (+ gemeentebelasting). Aangezien uw cliënteel in principe nooit geboekt geweest is in uw eenmanszaak (u heeft het nl. zelf opgebouwd), is de stopzettingsmeerwaarde gelijk aan de volledige vergoeding voor het cliënteel.

Vennootschap kan afschrijven. De prijs of de waarde van dat cliënteel is voor uw vennootschap wel fiscaal aftrekbaar via afschrijvingen (meestal op 5 à 10 jaar). De aftrek gebeurt echter tegen maximaal 33,99%, het gewone tarief van de vennootschapsbelasting, zodat uw vennootschap in feite niet méér belastingen bespaart dan u zelf op de stopzettingsmeerwaarde betaalt.

Cliënteel verhuren

Wat? Sommigen dragen hun cliënteel niet over, maar verhuren het aan hun vennootschap. Ze blijven dus persoonlijk eigenaar van het cliënteel.

Waarom fiscaal interessant? Omdat de inkomsten uit de verhuring van het cliënteel in principe roerende inkomsten zijn, waarop slechts 25% belastingen (+ gemeentebelasting) betaald moeten worden. Bovendien is 15% van die huurinkomsten forfaitair aftrekbaar als kost, zodat u slechts op 85% van de huurinkomsten belast wordt.

Tip. De huur is in principe volledig aftrekbaar voor uw vennootschap.

Wat vindt de fiscus?Die is hier geen liefhebber van natuurlijk…. Meestal beschouwt hij de verhuring van cliënteel als ‘simulatie’, en dan herkwalificeert hij de huurinkomsten in bedrijfsleidersbezoldigingen, zodat ze belastbaar zijn tegen de ‘normale’ tarieven (tot 50% + sociale bijdragen).

Wat vindt de rechtspraak daarvan?

Meestal negatief. Hoewel er soms rechtspraak is die de belastingplichtige gelijk geeft (rb. Brussel, 10.05.2013; Antwerpen, 08.03.2011) , beslissen de meeste rechters toch in het voordeel van de fiscus (o.a. rb. Brugge, 12.11.2012; Cass., 19.01.2012; Gent, 06.09.2011; rb. Brugge, 20.12.2010; Gent, 09.03.2010; Bergen, 07.03.2008) .

Recent cassatiearrest. Het Hof van Cassatie heeft zich onlangs nog eens uitgesproken over de kwestie, en opnieuw in het voordeel van de fiscus (Cass., 19.09.2013). Cassatie oordeelt dat cliënteel gewoonweg niet kán verhuurd worden. De verhuurder van cliënteel kan nl. niet het zgn. rustig genot van het cliënteel garanderen, aangezien de cliënten zelf beslissen of ze cliënt blijven of niet.

Dus... Hoewel er nog juridische discussie mogelijk is over de draagwijdte van dit arrest, is het niet meer aan te raden om cliënteel te verhuren. De fiscus zal zich door dit cassatiearrest nl. nog gesterkt voelen in zijn aanpak, en wanneer u naar de rechter stapt, krijgt u bijna zeker ongelijk.