VERMOGENSBEHEER - 16.05.2014

Een opstapje maken naar ‘private banking’?

de vlag en de lading

Een meer persoonlijke benadering...

Als algemene definitie kunnen we stellen dat private banking staat voor de financiële dienstverlening van de banken aan welgestelde particulieren . In de praktijk komt het erop neer dat u een persoonlijke benadering (‘private’) krijgt voor uw vermogen, in tegenstelling tot de consument die het via het kantorennet moet doen (‘retail banking’). Vaak biedt private banking nog andere diensten aan, zoals het geven van advies over successieplanning.

Wie in private banking stapt, krijgt een relatiebeheerder toegewezen. Dat is uw aanspreekpunt binnen de bank. Hij of zij zal u in contact brengen met specialisten, zoals uw vermogensbeheerder of iemand die eerstelijnsadvies geeft inzake successieplanning of fiscaliteit. Indien nodig zal uw relatiebeheerder u ook in contact brengen met specialisten buiten de bank, bv. om een successieplanning te implementeren, bij aankoop van een buitenverblijf in het buitenland, om de opvolging in uw familiebedrijf te regelen, enz.

Uw portefeuille wordt meestal beheerd door een vermogensbeheerder. Die staat in nauw contact met uw relatiebeheerder. Meestal werkt het vermogensbeheer binnen private banking met een zgn. open architectuur inzake fondsen. U bent dus niet beperkt tot huisfondsen zoals in het kantorennet, maar u kiest uit de beste fondsen op de markt.

Kortom, u krijgt een persoonlijke benadering, U heeft toegang tot veel meer beleggingsproducten, u krijgt minstens om de drie maanden een goed overzicht van uw portefeuille en u kunt een beroep doen op gespecialiseerde diensten (bv. voor successieplanning).

Vanaf welk bedrag?

Vroeger was € 1 miljoen zowat de grens om de overstap naar private banking te maken. Heel wat banken hebben die drempel intussen verlaagd, naar € 500.000 of soms zelfs € 250.000. Daarnaast wordt er ook gekeken naar het potentieel van de klant. Bijgevolg stellen we in de praktijk vast dat succesvolle ondernemers vaak onder de door de bank vooropgestelde drempel kunnen starten met private banking.

Drie formules

Discretionair beheer

Bij discretionair vermogensbeheer geeft u uw beheerder ‘ carte blanche ’ om te beleggen binnen vooraf vastgelegde marges. Op basis van een vragenlijst krijgt u een beleggingsprofiel en daar moet uw vermogensbeheerder zich aan houden. De meeste banken werken met vijf à zes profielen, van zeer defensief tot agressief. Als u een neutraal profiel heeft, dan zal uw vermogensbeheerder bv. tot 65% in aandelen mogen beleggen, maar hij kan dat percentage ook laten dalen tot bv. 30% als hij vindt dat de beurzen te duur zijn.

Discretionair beheer is aangewezen voor wie tijd noch zin heeft om zelf zijn portefeuille op te volgen. De bank kan dan ook iets korter op de bal spelen dan bij adviserend beheer, al wordt dat voordeel vaak overroepen. Soms koopt en verkoopt de beheerder ook iets te vlotjes, zeker bij producten waar de bank goed aan verdient, zoals fondsen. De bank heeft ook minder werk aan discretionair beheer en verdient er dus meer aan, daarom wordt dit type beheer door de bank vaak gepromoot via lagere jaarlijkse kosten of een lagere instapdrempel .

Adviserend beheer

Bij adviserend beheer houdt u alle touwtjes zelf in handen. Uw beheerder zal u voorstellen doen (aan-of verkoop), maar mag niets doen zonder uw uitdrukkelijke toestemming. In de praktijk geeft u die toestemming vaak per telefoon (geregistreerd op band) en ook steeds vaker via e-mail. Sommige banken zijn soepel en vragen enkel een bevestiging per e-mail, anderen eisen nog steeds een schriftelijke bevestiging achteraf. Informeer hiernaar vóór u de stap naar private banking zet. Het feit dat u mag bevestigen per e-mail laat u bv. toe om het beleggingsvoorstel rustig te bekijken wanneer u dat uitkomt en te antwoorden wanneer u daar tijd voor heeft. Belangrijk bij adviserend beheer is dat u voldoende voorstellen krijgt. Als uw ‘private banker’ u maar eens om de paar maanden met een voorstel contacteert, dan is zijn toegevoegde waarde beperkt en kunt u zich de vraag stellen of hij uw portefeuille wel echt opvolgt.

Beleggingsadvies of investeringsadvies

Naast de twee klassieke vormen van private banking bieden sommige banken ook een soort ‘ lightversie ’ aan. De namen verschillen nogal eens, maar dit beleggingsadvies of investeringsadvies komt er doorgaans op neer dat u wel een relatiebeheerder of een beleggingsadviseur heeft, maar geen rechtstreeks contact met een vermogensbeheerder. Die lightversie wordt vaak toegepast voor portefeuilles tussen € 250.000 en € 1 miljoen, maar kan bij sommige banken ook voor grotere portefeuilles. De formule is ideaal voor wie een ‘buy and hold’ -strategie heeft en dus weinig transacties doet of veel met fondsen werkt.

Wat is voor u de beste keuze?

Dat hangt uiteraard van uw voorkeur af. In het algemeen kunnen we stellen dat discretionair beheer ideaal is voor wie weinig of geen tijd wil investeren in het beheer van zijn portefeuille. Adviserend beheer is beter geschikt voor wie graag de controle behoudt en een minimum aan tijd kan of wil investeren. De goedkopere ‘lightversie’ (investeringsadvies of beleggingsadvies) is ideaal voor wie een ‘buy and hold’-strategie heeft (aandelen koopt om ze voor een lange termijn te behouden) en/of veel belegt in fondsen.

Sinds enige tijd is er een sterke trend naar adviserend beheer. Momenteel zit bijna 70% van de klanten in adviserend beheer en slechts 30% in discretionair beheer. Dat is zo omdat de meeste beleggers (ten gevolge van de bankencrisis) zelf de controle willen behouden over hun portefeuille en die portefeuille vaak graag meer op hun maat willen uitbouwen.

Wat mag dat kosten?

Om de jaarlijkse kosten te kennen, moet u vragen naar de beheersvergoeding en het bewaarloon per jaar. Bij discretionair en adviserend beheer betaalt u doorgaans tussen de 0,4% à 0,7% per jaar. Daarbovenop komt nog eens 21% btw, iets wat uw bankier u soms vergeet te vertellen. Bij een aantal banken betaalt u voor discretionair beheer nog 0,1% à 0,15% extra. Voor de lightversie liggen de jaarlijkse kosten uiteraard een stukje lager (0,2% à 0,3%), maar dat is logisch aangezien u minder service krijgt. Naast deze jaarlijkse kosten betaalt u ook nog de transactiekosten . Die liggen bij de lightversie doorgaans iets hoger. Voor de aankoop van aandelen betaalt u bv. ± 0,5%, voor een fonds 1% à 1,5%. Weet dat u bij bijna elke bank kunt onderhandelen over beheerskosten, bewaarloon én transactiekosten.