Wanneer (beter niet) voor re-integratie gaan?

Eerst even situeren

In geval van een onregelmatig ontslag (het ziekenhuis heeft de procedure niet correct gevolgd) of een onrechtmatig ontslag (de reden van de afzetting is niet terecht) beschikt de ziekenhuisarts over de keuze tussen het vorderen van de re-integratie (tot verder blijven werken) of het eisen van een schadevergoeding. In de praktijk blijkt dat een verzoek tot re-integratie weinig kans maakt bij de rechtbank die zich over de ‘grond van het geschil’ moet uitspreken als men die re-integratie ook niet eerst als zgn. voorlopige maatregel via een procedure in kort geding bekomen heeft.

Wat is er gebeurd?

Een gynaecoloog werd afgezet om dringende reden op 12.12.2012. Hij kon blijkbaar al op 05.02.2013 terecht in een ander ziekenhuis en wenste dus dat hij tot die datum verder kon werken in het ziekenhuis waar hij ontslagen was. Vrijwel onmiddellijk dagvaardde de arts het ziekenhuis in kort geding. Hij vroeg om de afzetting op te schorten en om actief te kunnen blijven tot 05.02.2013.

Wat heeft de rechter gezegd?

Hoogdringend, ... De argumenten van het ziekenhuis dat de zaak niet hoogdringend was en/of door de rechter ten gronde behandeld moest worden, veegde de rechter in kort geding van tafel (KG Bergen, 11.01.2013) . Hij vond de zaak wel degelijk dringend en achtte zich ook voldoende bevoegd om haar te onderzoeken.

… maar niet voorlopig. Toch werd het ontslag niet opgeschort. De rechter was nl. van mening dat de gevraagde maatregel verder ging dan een ‘voorlopige maatregel’. Hij oordeelde dat een rechtbank een contractspartij bij wijze van voorlopige maatregel niet kan opleggen om een contract gedwongen verder te zetten.

Wat moet u ervan onthouden?

Vreemde uitspraak, ... De hier besproken uitspraak stelt dat een verzoek tot re-integratie in de regel nooit toegekend kan worden in kort geding, want dat zo’n maatregel daar te ver zou voor gaan. Die redenering lijkt ons inziens echter niet conform de wet te zijn.

... maar re-integratie ligt toch moeilijk. De rechtbanken zijn niettemin vaak erg voorzichtig in het toestaan van de re-integratie. Niet alleen moet u de hoogdringendheid aantonen – dat gebeurt meestal aan de hand van de noodzaak om op korte termijn verder te kunnen werken om onherstelbare schade te vermijden – maar de rechter zal ook nagaan of het gezien de feitelijke situatie wel opportuun is dat u actief blijft in de omgeving waaruit men u weg wilde.

Soms beter niet vragen. In bepaalde omstandigheden is het beter dat men direct voor de vordering tot schadevergoeding opteert. Dit is onder meer het geval wanneer de positie van de arts in het ziekenhuis zodanig verzwakt geraakt is dat hij er geen echte toekomst meer heeft. We denken bv. aan een ontslag waarvoor de medische raad een unaniem goedkeurend advies gegeven heeft.

Goed om te weten. Als u het wel opportuun zou vinden om voor de eis tot re-integratie te gaan, weet dan dat deze procedure snel kan gaan. Een volledige procedure, van dagvaarding t.e.m. uitspraak, kan nl. in minder dan één maand.