Info geven aan verzekeraar via elektronische weg?

Een abonnee kreeg onlangs de vraag van een verzekeringsmaatschappij om hen via elektronische weg op een beveiligde manier informatie over een patiënt te bezorgen die op het punt stond een verzekering voor tandzorgen af te sluiten. “Men vraagt o.a. om een OPG (overzichtsradiografie) en een kort verslag. Is het echter wel toegestaan dat ik dit zomaar rechtstreeks oplaad in het ‘systeem’ van de verzekeraar of is dat in strijd met de regels rond het beroepsgeheim?” , zo vroeg de abonnee.

Wie vraagt en wie krijgt?

Wettelijke basis. Het antwoord op deze vragen vindt u in de ‘nieuwe’ Wet over de verzekeringen (wet 04.04.2014, BS 30.04.2014) die op 1 november jl. in werking getreden is. In het art. 61 van deze wet wordt de inhoud van art. 95 van de ‘oude’ Wet op de landverzekeringsovereenkomsten herhaald, dewelke al strikte regels bevatte.

Vraag. De (tand)arts mag alleen medische informatie bezorgen op vraag van de patiënt. Hij hoeft dus in principe niet in te gaan op een verzoek van de verzekeraar zelf, zelfs al kreeg die verzekeraar of zijn adviserend geneesheer daartoe in de polis de toestemming van de verzekerde. Verder mág de (tand)arts informatie geven, maar moet hij dat niet; hij kan dus zelf beslissen.

Aanbod. De (tand)arts kan de informatie ook alleen overmaken aan de patiënt zelf. Hij mag de informatie dus niet direct aan de verzekeraar bezorgen, zelfs niet aan diens adviserend geneesheer. Het is aan de patiënt om te oordelen of hij de informatie overmaakt aan de verzekeraar, en als de patiënt beslist om dat te doen, dan moet dit ter attentie van de adviserend geneesheer gebeuren.

Hoe info overmaken?

Het kan ook elektronisch, ... De wet bepaalt niet hoe de informatie overgemaakt wordt. Meestal werkt men met een papieren document, maar ‘an sich’ zou dit dus ook elektronisch kunnen.

... maar het moet aan de patiënt. Ook bij elektronische ‘verklaringen’ blijft het echter de regel dat die alleen aan de patiënt bezorgd mogen worden. Het inloggen op een ‘systeem’ van een verzekeraar om hem rechtstreeks de gevraagde informatie te geven, is dus strikt genomen niet wettelijk!

Sancties? Als een (tand)arts de beperkingen van de wet niet zou respecteren, riskeert hij een (straf- en/of tucht)sanctie wegens het schenden van zijn beroepsgeheim. Zelfs een veroordeling tot schadevergoeding is niet uitgesloten voor zover iemand er schade door geleden zou hebben.

Mits toestemming van de patiënt?

Biedt ook geen zekerheid. Er wordt weleens gezegd dat de patiënt u de toestemming kan geven om de informatie toch rechtstreeks aan de adviserend geneesheer van de verzekeraar te geven. Een ‘algemene’, voorafgaande toestemming (in de polis) werd echter al resoluut afgewezen in de rechtspraak (o.a. Gent, 18.03.2010) . Een ‘concrete’ (geschreven) toestemming voor een specifiek benoemd doel op het moment zelf is volgens sommige rechtsleer dan weer wel mogelijk.

Tip. Om 100% zeker het beroepsgeheim te respecteren, geeft u de informatie beter aan de patiënt zelf, al of niet op elektronische wijze. Ten slotte is het ook hij die maar moet beslissen welke info hij zal uploaden in het ‘systeem’ van de verzekeraar...