Een (tand)arts moet toch geen offerte maken?

Bij de tandartsen zijn de tarieven vrij sinds 1 januari 2017 wegens het uitblijven van een nieuwe conventie. Bij de artsen loopt er in principe nog een conventie, maar gelet op de eenzijdige ontbinding door de artsensyndicaten hangt die, laat ons zeggen, aan een zijden draadje. “De patiënten hebben dus geen tariefzekerheid, want veel specialisten en tandartsen vragen hogere tarieven. Daarom raden patiëntenorganisaties aan om vóór het (tand)artsbezoek desnoods een offerte te vragen over het tarief dat aangerekend zal worden” , zo las een abonnee in de krant. “Wat is dat nu weer voor een uitleg, wij zijn toch geen aannemers! Iemand die mij een dergelijke vraag stelt, moet maar elders gaan...” , zo stelde de verontwaardigde abonnee.

Informeren moet...

De wet legt het op. Elke (tand)arts heeft de plicht om een patiënt grondig te informeren, ook over de kostprijs van een behandeling. Inlichtingen omtrent de ‘financiële gevolgen van de behandeling’ zijn volgens de wet nodig opdat de patiënt geïnformeerd zou kunnen toestemmen in de behandeling (art. 8 Wet Patiëntenrechten) .

Wat als u zou weigeren? Een (tand)arts die deze informatie weigert te geven, schendt de wet, en riskeert zowel een tuchtsanctie als het betalen van een schadevergoeding. U kunt dus niet zomaar stellen dat u daar niet aan meedoet en de patiënt dan maar een andere arts moet raadplegen...

Let op! Behoudens hoogdringendheid heeft u niet de plicht om iemand te behandelen, maar een weigering moet wel ‘rechtmatig’ zijn. Dat is in principe echter niet het geval als u zou weigeren louter omdat men informatie vraagt over dekostprijs...

... maar moet het ook schriftelijk?

Geschrift voor patiënt? Het informeren van de patiënt kan en mag mondeling gebeuren, ook op het vlak van de kostprijs. De wet vereist dus niet dat u aan de patiënt een geschreven informatiedocument overhandigt, laat staan dat u een offerte in de echte zin van het woord zou moeten maken.

Geschrift in dossier? Volgens de wet kan de patiënt echter vragen om de informatie die hem gegeven wordt “schriftelijk vast te stellen en toe te voegen aan het patiëntendossier” . Hoewel de wet daarbij eerder de informatie van medische aard voor ogen had, slaat dit in principe ook op de inlichtingen van financiële aard. De patiënt kan dus m.a.w. wel eisen dat u een geschreven weerslag van de informatie (over de prijs) maakt en die toevoegt aan zijn dossier.

Esthetische ingrepen. Voor esthetische ingrepen bestaat er een uitzondering op de regel dat geen echte offerte nodig is. Een ‘bijzondere’ wet hierover eist nl. een gedetailleerde raming, die door de patiënt ondertekend wordt tijdens een raadpleging die minstens 15 dagen vóór de ingreep plaatsvindt (art. 18 wet 23.05.2013, BS 02.07.2013) .

Toestemmingsformulieren. Het komt steeds vaker voor dat patiënten vóór een ingreep of behandeling een ‘informed consent’-formulier moeten ondertekenen, waarin alle inlichtingen staan die nodig zijn opdat hij op geïnformeerde wijze zou kunnen toestemmen. Tip.  In zo’n geval doet u er goed aan om óók de inlichtingen van financiële aard te vermelden, zodat u kunt vermijden dat uit het formulier afgeleid zou worden dat u die informatie niet gegeven zou hebben.