Eindvervaldag van polis GI naar 65/67 jaar?

De eindvervaldag

Een polis GI heeft altijd een eindvervaldag. Die datum heeft een dubbel doel. Enerzijds stopt de waarborg dan, dus een ziekte of ongeval dat zich na die datum voordoet, zal niet meer verzekerd zijn. Anderzijds zal ook een eventuele invaliditeitsrente die de verzekeraar al aan het betalen is (voor een arbeidsongeschiktheid die zich al voorgedaan heeft), stopgezet worden. De eindvervaldag werd in het verleden vaak op de datum gelegd waarop men de wettelijke pensioenleeftijd bereikt, maar bijna even vaak koos men voor de datum waarop men 60 jaar wordt en soms zelfs voor die waarop men 55 jaar wordt.

Optrekken van 60 naar 65/67 jaar?

Is aanpassen aan de orde? De wettelijke pensioenleeftijd ligt voor iedereen, ook voor vrouwen, al even op 65 jaar en zal binnen enkele jaren zelfs verhogen naar 67 jaar. De voorwaarden (inzake leeftijd en loopbaan) om met vervroegd pensioen te kunnen, zijn ook steeds strenger geworden. Is het daardoor nodig om de eindvervaldag van uw polis GI op te trekken naar de leeftijd waarop u effectief met pensioen zal gaan?

Het is zeker niet verplicht om de eindvervaldag van de polis GI af te stemmen op de effectieve pensioenleeftijd. De wet laat u nog steeds volledig vrij in de keuze van de vervaldag. Die kan m.a.w. gerust op 60 jaar (of nog jonger) blijven, zowel voor lopende als voor nieuwe contracten.

Het is uiteraard wel mogelijk, lees: niet verboden, om de polis GI te verlengen. Zo’n aanpassing van het contract zal echter in overeenstemming met de verzekeraar moeten gebeuren. Die zal dus zijn voorwaarden stellen, wat er wellicht op neer zal komen dat er een nieuwe medische acceptatie en een premieverhoging gevraagd zal worden.

Goed om te weten. Het is niet omdat er bij een nieuwe medische keuring een medisch probleem aan de oppervlakte komt, dat u uw polis GI ‘kwijtspeelt’. De polis die u heeft lopen, kan u nl. niet ontnomen worden (behalve bij wanbetaling).

Het kan eventueel nuttig zijn om de polis te verlengen tot de effectieve pensioenleeftijd. Het gaat hier puur om een risico-afweging waarbij u zich de vraag stelt: “Moet ik gedurende x-aantal jaar meer in een mogelijk vervangingsinkomen om een mogelijke tegenslag op te vangen, voorzien? Of heb ik ondertussen genoeg om zoiets op te vangen?”

Bijsturen of stopzetten?

Stoppen. Uw financiële situatie zal er na een praktijk van bv. 20 jaar wellicht heel anders uitzien dan toen u begon. Als u in die optiek de zonet beschreven risico-afweging maakt, komt u misschien tot de conclusie dat u een eventuele tegenslag wel kunt opvangen, op financieel vlak dan ten minste. U zou dan kunnen overwegen om de polis nu al te schrappen, vermits het op uw 60ste toch sowieso gedaan zal zijn met iets te krijgen van de verzekeraar (als dat de vervaldag is).

Bijsturen. Een tegenslag gedurende jaren opvangen is soms (te) lang, maar voor bv. één jaar is het misschien wel haalbaar. In dat geval kunt u er minstens voor opteren om de carenztijd, de periode waarin de verzekeraar nog niet betaalt en u zelf het risico draagt, te verlengen van de ‘klassieke’ één maand of drie maanden naar bv. een jaar. Zo kunt u al gauw bv. 20% à 25% premie besparen.