Oppassen als een bediende zelf vraagt om te ontslaan!

Geen uitkeringen als men opstapt?

Als een werknemer buiten zijn wil om werkloos geworden is, heeft hij na het einde van zijn dienstbetrekking normaal gezien recht op werkloosheidsuitkeringen. Als hij niet onvrijwillig werkloos geworden is, zal hij echter niet direct uitkeringen ontvangen. In dat geval kan hij nl. geschorst worden gedurende minimaal 4 en maximaal 52 weken.

Let op! Men wordt niet alleen als niet-onvrijwilig werkloos beschouwd wanneer men zelf als werknemer zijn opzeg gegeven heeft (tenzij dat om bepaalde specifieke redenen is), maar ook wanneer men in wederzijds akkoord met de werkgever het contract beëindigd heeft.

Ingaan op een verzoek tot ontslag...

Het is precies om de net vermelde reden dat een praktijkassistente van een abonnee kwam vragen dat de abonnee haar wilde opzeggen. Ze was de job beu en wilde er pakweg een jaar tussenuit. “Ik zal mijn opzeg van 10 weken ‘braaf’ uitdoen, maar dan kan ik daarna tenminste gaan doppen” , zo zei ze. De abonnee was echter op zijn hoede en vroeg hoe de vork precies aan de steel zit.

... kan erg gevaarlijk zijn

Het punt is dat u om een werknemer te kunnen opzeggen (ontslaan) strikt genomen over een (objectief) ontslagmotief moet beschikken. Wanneer uw werknemer zelf gevraagd heeft om hem te ontslaan, is dat motief echter (meestal) niet voorhanden. En mocht het er al zijn, dan kunt u het wellicht niet bewijzen met geschreven stukken, aangezien u niet aan dossieropbouw gedaan heeft. Het komt bv. al eens voor dat men dan gemakshalve een economisch motief (bv. geen werk meer) op de C4 zet, terwijl men achteraf een vervanger in dienst neemt... Niet zelden blijkt de vertrekkende werknemer zijn ex-werkgever dan een peer te stoven door een schadevergoeding (van 3 à 17 weken loon) te vorderen voor zgn. kennelijk onredelijk ontslag, lees: voor ontslag zonder motief.

Let op! Meewerken aan zo’n constructie kan niet alleen op initiatief van de vertrekkende werknemer zelf afgestraft worden, maar ook doordat de RVA de op de C4 opgegeven ontslagreden op eigen initiatief onderzoekt. Eventueel kan dat er zelfs toe leiden dat men u als ex-werkgever van schriftvervalsing beschuldigt (wanneer het zou uitkomen dat u een valse reden op de C4 gezet zou hebben).

Dus is er geen echte oplossing?

De enige oplossing die de werknemer heeft om niet tijdelijk geschorst te worden, is dat hij niet direct uitkeringen aanvraagt na het einde van de opzeg die hij zelf gegeven heeft. Indien hij na die opzeg eerst met een tijdelijke opdracht (van minstens 13 weken) elders gaat werken, desnoods via interim, en hij pas na afloop daarvan uitkeringen aanvraagt, is zijn situatie immers geregulariseerd.

Goed om te weten. Ziet men die oplossing niet zitten, dan zit er niets anders op dan af te wachten welke schorsing de RVA zal opleggen. De regionale directeur kan dat zelf 'discretionair' bepalen, zoals dat heet. De facto blijkt, aldus een artikel in het Arbeidsrechtjournaal van de KU Leuven, een schorsing van meer dan 13 weken zeer uitzonderlijk te zijn (6% van de gevallen) en in de meeste gevallen (40%) zich tussen de 5 en 12 weken te situeren.